Apeshit en Virgil Abloh

16 Juni, geheel onverwachts tijdens hun tournee On the Run 2, lanceerden het powerkoppel Beyonce en Jay-Z de nieuwste video Apeshit, gefilmd in het Louvre.

Wat de video zo uniek maakt is de confronterende onderlaag van ‘zwarte’ aanwezigheid in een voornamelijk ‘wit’ etablissement. Gefilmd bij 18 kunstwerken versterken ze de ‘witte’ aanwezigheid in de schone kunsten, met name de schilder- en beeldhouwkunst. Natuurlijk is dit allemaal oude kunst, in de moderne kunst zie je meer kleur en etniciteit terugkomen. Desalniettemin is dit een prachtvoorbeeld van ‘zwarte’ emancipatie.

Virgil met de vorige hoofdontwerper Kim Jones.

Virgil Abloh

Het tweede voorbeeld van ‘zwarte’ emancipatie is de aanstelling van Virgil Abloh als artistiek directeur voor de mannenmodelijn van Louis Vuitton.

Niet eerder heeft een gekleurde man zo een hoge functie in de mode bekleed. De bekendmaking op 26 maart sloeg in als een bom in de modewereld. Er waren gelijk twee kampen, zij die voor de aanstelling waren en zij die er faliekant tegen waren.

De discussies daargelaten, de presentatie van de collectie heeft plaatsgevonden en de algemene consensus is buitengewone tevredenheid. Virgil’s debuut voor Louis Vuitton is met zoveel applaus en gejuich ontvangen dat het niemand ontgaan kan zijn. Ook ik kan niet anders zeggen dat hij een goeie collectie heeft neergezet en de taal van millennials kent.

Emancipatie

Door de video van de Carters in het Louvre en de aanstelling van Virgil Abloh worden we tijdelijk met de neus op de feiten gedrukt:

emancipatie van de gekleurde mens heeft nog een lange weg te gaan.

Juist deze monumentale gebeurtenissen verdienen het om bij stil te staan en te vieren.

 

 

Gedragsverandering

Veranderingen gaan langzaam, ik denk dat dat de kwestie is. Het is iets wat vooral geldt voor gedragsverandering. Denk aan minder eten, meer sporten, gedisciplineerd leven, stoppen met roken etcetera. Het is gemakkelijk je doelen te hoog voor te stellen. Dat is mensen eigen; dat het kan mislukken is ook mensen eigen. Juist dan stel je nieuwe haalbare doelen en ga je door.

Vraag hulp aan een coach, een goeie personal trainer of misschien een goeie dietist?! Maar onthoud wel: hulp vragen betekent ook jezelf openstellen voor die hulp. Het is natuurlijk niet de bedoeling al het werk uit te besteden. Een coach kan je alleen maar sturen, jij moet het verder doen. Soms kost het veel werk, soms ook weer niet.

Gewoon doen

Het komt niet vanzelf, je moet er aan werken. De mantra dat passie vanzelf wel komt, die geldt niet meer, en heeft waarschijnlijk nooit bestaan. Je begint gewoon met minder en gezond eten, hetzij door te vasten en/of met een koolhydraatbeperkt dieet. Je stelt geen datum, nee, je begint met 1 maaltijd. Dat is alles. Vasten doe je als je vrij bent, kunt uitslapen, op je gemak kunt koffie drinken et voilà het is tijd voor de lunch, je eerste maaltijd van die dag!

Je gaat naar de sportschool die je leuk vind en creëert een veilige omgeving voor jezelf. Dat gaat door mensen te leren kennen, en kan ook door de begeleiders en trainers te leren kennen. Zo heb je binnen onafzienbare tijd altijd iemand om een praatje mee te maken en dat verlaagt die torenhoge drempel van de sportschool.

Sporten en gezond eten betekent ook minder borrelen en stoppen met roken. Wat dacht je ervan? Je investeert in de sportschool en je lichaam, dan is het niet slim om te blijven roken en te blijven drinken.

Fabulous in je hoofd

Weet je wat het uiteindelijk is?

Niemand van ons is zo fabulous als Beyonce of Virgil Abloh.

Maar je kunt wel in je hoofd net zo fabulous zijn, dat is de juiste mindset!

“Wat heeft begeleiding door een personal trainer opgeleverd?”

View fullsize

Een tussentijdse evaluatie van een diëtist

Oké, ik heb dus ruim 10 jaar gewacht met opnieuw de gang te maken naar de sportschool. Begin 20 heb ik buikvet laten wegzuigen; ik was daarna nog nooit zo slank. Helaas passeerde ik de dertig en kreeg ik steeds meer zittend werk. Tel daarbij op een acute slaapstoornis wat leidde tot overgewicht.

M’n toenmalige vriendje vond echter dat ik niet was veranderd. Daarmee was ik het uiteraard niet eens en maakte het uit. Voor meer structuur in mijn lichaamsbeweging te krijgen sloot ik me vervolgens aan bij een gym. Daar raakte ik stapsgewijs gewend aan cardiotraining.

View fullsize

De gym en personal trainer

Alleen de gym vond ik niks; te eentonig, te saai en ik was op mezelf aangewezen. Gelukkig opende begin 2015 een nieuwe luxe gym op een locatie waar vroeger ook een drukbezochte gym zat. Nostalgie in een vernieuwd en luxueus jasje dus! De nieuwe gym bleek een schot in de roos te zijn. Niet alleen had je ruimte, was er een geweldige omkleedruimte met strategisch opgestelde spiegels voor de ultieme voyeurbeleving; ook was er een uitgebreide saunaruimte, bubbelbad en een spa met bijbehorende behandelingen.

Uiteindelijk besloot ik me toch maar opnieuw te wagen aan begeleiding van een personal trainer. Na een proefafspraak was ik direct om.

View fullsize

Walk like a supermodel

Wat volgde waren drie maanden met drie a vier keer per week krachttraining en cardio.

Het voedingsaspect nam ik uiteraard voor eigen rekening. In het begin richtte ik me vooral op techniek, mijn deadlift en squat waren immers niet om over naar huis te schrijven.

Wat me daarbij al die jaren bleek te tegen werken was dat ik mezelf had aangeleerd m’n bekkens naar achteren te kantelen. De supermodel catwalk beheers ik, maar dat werkte dus bij de training averechts.

View fullsize

Wegrennen en de prikkel

De allereerste training vergeet ik nooit meer: ik moest tegen de spiegels een split squat doen. Het was zo tergend erg, dat ik meerdere keren overwoog gewoon de dumbels neer te gooien en weg te rennen, precies zoals die keer bij de jeugdtandarts, toen ik uit de stoel sprong en foetsie was. Zo erg als die ene keer heb ik niet meer gehad, maar het geeft wel een indicatie van hoe trainen aanvoelt. Inmiddels weet ik echter dat precies daarin de kracht schuilt. In eerder onderzoekswerk omschreef ik krachttraining als bepalende factor in de relatie tussen beweging, gezondheid en welzijn.

Het is juist het tijdelijke ongemak wat de prikkel kenmerkt die het spierweefsel nodig heeft om de juiste boodschappen aan het lichaam af te geven.

Het kunnen doorstaan van tijdelijk ongemak is niet alleen een fysieke, maar ook een mentale aangelegenheid. Zelfvertrouwen en motivatie om door te gaan maken echter dat je voorbij kunt gaan aan eigen grenzen.

Klik op de foto voor het originele artikel.

Luxepoes en mentorschap

Dat is dus het in de praktijk brengen van eigen onderzoek. Het scheelt dat ik natuurlijk ook heerlijk kan discussiëren met m’n trainer over eerder genoemde relatie. Mijzelf kennende zal ik een manier vinden om de discomfort te omzeilen, maar vooralsnog kan ik er niet omheen. Zeker als je trainer je omschrijft als ‘luxepoes’, ‘ luilak’ en ‘prinses’, waarvan overigens geen woord is gelogen.

Hoewel ik stiekem vaker mijn lichaam in de spiegel check op progressie, is dat nu nog te vroeg. Mijn ervaringen tot nu toe hebben me wel doen realiseren dat ik een groot voorstander ben van het mentorschap; van mensen die je een spiegel voorhouden, of dat nu leuk is of niet.

Concrete winst

Op moment van schrijven de volgende punten:

·      Mijn houding is dermate verbeterd dat ik niet meer of veel minder m’n buik check. Een rechte trotse houding trekt automatisch de buik strak, legt de focus op het bovenlichaam en toont meer zelfverzekerdheid.

·      Fysieke aanrakingen tijdens het trainen, hoe normaal bedoeld dan ook, betekenden veel voor mij. Door uiterst nare ervaringen als kind blijven aanrakingen van mannen problematisch voor me. Deze trainer heeft echter een dusdanig veilige omgeving weten te creëren dat ik mij op m’n gemak voel. Voor mij is dit een grote winst.

·      Ik eet weer koolhydraten! Als voorstander van paleovoeding, vervolgens lowcarb highfat, en als laatst koolhydraatbeperking, was het een moeizaam proces weer koolhydraten te introduceren in de dagelijkse voeding. Ik was het vermijden juist zo gewend. Angst om weer meer vocht te gaan vasthouden door een toenemende glycogeenmassa, blijkt nu ongegrond te zijn. Er komt langzaamaan meer vorm in m’n buik, ik zie geen vocht dat zich ophoopt.

·      En ja, ik ben gestopt met roken. Kan natuurlijk niet als diëtist, ik weet het. Maar als je een hoop geld steekt in een trainingstraject moet je er wel aan geloven...

·      En m’n uithoudingsvermogen, daaraan wordt gewerkt...

View fullsize

View fullsize

---