Verandering

“voort·schrij·den
(verder gaan) voortschrijdend inzicht: proces waarbij een bepaald inzicht bijgesteld wordt onder invloed van nieuwe ontwikkelingen”

Paradigmashift

De basis van wetenschap volgens Karl Lagerfeld.

De (voedings)wetenschappen hebben nu eenmaal te maken met voortschrijdend inzicht. Dat maakt het werk voor degenen die met de wetenschappen werken, zoals diëtisten en ander professionals, niet altijd gemakkelijk. De wetenschap evolueert zoals dat heet. Wetenschappers evolueren in mindere mate, medici des te minder. Dat heeft vooral te maken met het feit dat ze mensen zijn.

Ratio vs. gevoel

Ik vind het een razend interessant gegeven dat juist zij die volgens de ratio werken in de praktijk vaak zeer subjectief zijn. Dit gebrek aan wetenschappelijk consensus in combinatie met de wantrouwende consument maakt het werk voor diëtisten en andere professionals niet altijd even gemakkelijk.

Geheugenpaleis

In de loop der jaren heb ik een methode ontwikkeld waarbij ik trends in de (voedings)wetenschappen inzichtelijk maak door ze te koppelen aan metaforen uit de mode en kunst. Door gebruik te maken van begrijpelijke voorbeelden wordt het wetenschappelijk discours inzichtelijk gemaakt voor professionals.

Waarom zou je kunnen vragen? Dat komt omdat ik het onderwerp ‘mode’ nog altijd beter beheers dan de wetenschappen. Door deze twee te combineren lukt het me veel beter het wetenschappelijke discours te volgen. Zie het als mijn eigen unieke interpretatie van de techniek van het geheugenpaleis.

En die kennis wil ik delen met anderen!

 

Evidence based trendwatching

In het volgende voorbeeld ga ik dit duiden door wetenschappelijke paradigmashifts te vergelijken met paradigmashifts in de mode. Deze paradigmashifts zijn in feite belangrijke veranderingen in het overheersende beeld ten aanzien van een onderwerp. Net zoals toen men erachter kwam dat de Aarde niet plat maar rond was. 

De eerste tijdslijn laat belangrijke veranderingen in de mode zien. Van het ontstaan van confectie tot aan duurzame mode.

TimelineJS Embed

De tweede tijdslijn laat belangrijke veranderingen in de (voedings)wetenschappen zien. Van de invloed van de tabaksindustrie op de wetenschappen tot aan de vervanging van farmacotherapie door leefstijlverandering.

TimelineJS Embed

Conclusie:

Deze belangrijke verschuivingen laat ik zien omdat het me opvalt dat collega’s niet altijd het grotere plaatje doorhebben. Daar waar de meesten vrij gespecialiseerd werken is het lastig de (wetenschappelijke) actualiteiten te volgen. Het volgen van deze actualiteiten komt neer op het lezen van wetenschappelijke literatuur.

In de praktijk betekent dit iets wat je in je vrije tijd doet. En wie heeft daar nog tijd voor naast de administratie en praktijkvoering? En oh ja, er is ook nog een privéleven, lastig....

Een kennismaking met André Leon Talley, voormalig editor-at-large voor Vogue 

Natuurlijk was ik te laat voor de film.

Logisch, want ik moest en zou taart eten van die geweldige Maastrichtse patissier, die je alleen op 1 plek in Amsterdam kunt krijgen...

André, 1978, D.Pittman, New York

 

 

 

The Gospel According to André

Zo schoof ik in een bomvolle zaal aan tijdens fragmenten uit de jeugd van André Leon Talley. De hoofdpersoon waar het allemaal om draait in de documentaire van Kate Novack, te zien tijdens het Internationale Documentaire Festival Amsterdam (IDFA).

“The Gospel According to Andre’ brengt onder andere in beeld hoe de vlucht verliep uit een klein Amerikaans stadje in het gesegregeerde zuiden naar het mondaine New York waar de boomlange, slanke André uren doorbracht op de dansvloer van de vermaarde Studio 54.

Ik ga hier niet de hele documentaire beschrijven, het is er een van het kaliber ‘dat moet je zelf zien en ervaren’.

Onvoorwaardelijke liefde

André en Diana Vreeland at the Costume Institute of Metropolitain Museum of Art

Wat mijn vooral aansprak was de reden waarom hij zo’n ontzag en respect had voor twee vrouwen in zijn leven: zijn oma, die hem opgevoed heeft en stijl bij bracht, en miss Diana Vreeland, zoals hij haar nog altijd noemt. De gedeelde factor is dat beide dames onvoorwaardelijke van hem hielden.

Dat raakte mij. Ik kan het goed begrijpen, dat Andre vanwege zijn lengte, intellect en flamboyante goed verzorgde stijl ontzettend opvalt. Waar hij ook binnenkomt, de ogen zijn op hem gericht. Hij geeft ook aan dat zijn kledingstijl zijn beschermende harnas is. En dat er mensen waren die er doorheen konden kijken en van hem hielden, om wie hij is, niet om hoe hij eruit ziet.

Erkenning

Ik denk dat onvoorwaardelijke liefde iets is wat we allemaal willen in het leven. Van je ouders, familie, vrienden, een partner...

De essentie lijkt me erkenning, bevestiging van wie jij bent. Dat willen we allemaal toch?

 

Herkenning

Ter afsluiting...

En ja, de reden dat deze docu mij zo aangrijpt is dat ik er wel wat van mezelf in herken. Hoe kan het ook anders, ik ben nooit een grijze muis geweest.

Een ander aangrijpend moment is wanneer André (68 jaar) toegeeft het jammer te vinden nooit een langdurige (romantische) relatie te hebben gehad. Zeer herkenbaar en bemoedigend dat ik niet de enige ben...

---