De noodzaak achter vochtaanbevelingen
Er is de laatste tijd gedoe over de aanbevelingen voor de vochtinname. Zoals het een goede diëtist betaamt, ga ik op zoek naar de achtergrond en context van het gedoe over vochtinname. En wat blijkt? Er is wel degelijk reden tot bezorgdheid over de aanbevelingen.
Oud onderzoek
Het is niet gemakkelijk de oorsprong te vinden voor de aanbevelingen voor vochtinname. De review van Vivanti laat zien dat de originele onderzoeken naar waterbehoefte tussen de 60 en 100 jaar oud zijn.
Dergelijke oude onderzoeken missen de methodologie zoals die vandaag de dag in het onderzoeksveld wordt toegepast. Zo zijn in de loop der tijd aanbevelingen opgesteld voor vochtinname op basis van deze oude onderzoeken, maar is er zelden nog naar de oorspronkelijke onderzoeken gekeken.
Extrapolatie (vertaling van resultaten) van onderzoeken bij kinderen naar volwassenen
Daarnaast zijn bepaalde aanbevelingen voor volwassenen (voor parenterale voeding) geëxtrapoleerd (=vertaald) uit onderzoeken die bij kinderen hebben plaatsgevonden.
Geen rekening gehouden met toegenomen gewicht
Tevens zijn de oude aanbevelingen gebaseerd op het gewicht van gemiddeld 80 jaar geleden. De invloed van toegenomen adipositas (=overgewicht/vetzucht) op de mate van hoe het lichaam warmte ten gevolge van metabole processen uitwisselt aan de omgeving; de waterbehoefte; en aanpassingen voor het ideale lichaamsgewicht zijn nog onbekend.
Acceptatie zonder onderbouwing
Verder worden de originele onderzoeken zelden genoemd in aanbevelingen opgesteld door nieuwe studies, overheidsdocumenten, klinische teksten en handleidingen. De aanbevelingen zijn dermate ingeburgerd dat er geen reden lijkt te refereren naar de oorspronkelijke onderzoeken.
Mogelijke overschatting van de vochtbehoefte
En als laatste zijn er problemen met de toepassing omdat sommige aanbevelingen een totale dagelijkse behoefte aan water inschatten, terwijl andere aanbevelingen aangepast zijn voor water via het metabolisme en op die wijze een toegevoegde vochtinname uit voeding en dranken vertegenwoordigen.
Juist dit laatste vind ik verontrustend. Als er niet wordt gecompenseerd wordt voor vocht verkregen uit voeding en door oxidatieprocessen in het lichaam, dan kunnen de aanbevelingen de orale drankenbehoefte overschatten. Dat betekent dat je dus teveel kunt drinken!
Bronnen:
Vivanti AP. (2012). Origins for the estimates of water requirements in adults. Eur J Clin Nutr 66(12):1282-9
Carroll AE. (2015, 24 augustus). No, You Don't Have to Drink 8 Glasses of Water a Day. Geraadpleegd op 6 oktober 2016, van http://www.nytimes.com/2015/08/25/upshot/no-you-do-not-have-to-drink-8-glasses-of-water-a-day.html